Interview met een jonge mantelzorger

Een jonge mantelzorger groeit op met iemand in zijn of haar omgeving die wat meer hulp nodig heeft. Dat kan gaan om iemand die ziek is, een verstandelijke beperking of psychische problemen heeft. Een jonge mantelzorger maakt zich vaak zorgen om die naaste, moet vaker thuis meehelpen en/of heeft het gevoel dat er minder aandacht voor hem of haar is. Deze week is het Week van de Mantelzorger en daarom hebben we een interview met Jamie die zelf opgroeide als jonge mantelzorger.

Hoe kwam je erachter dat je een jonge mantelzorger bent?
Eigenlijk kwam ik hier pas later achter, als je met zorgen voor iemand anders opgroeit dan weet je niet beter. Zelf ben ik gepest op de basisschool om verschillende redenen, waaronder het hebben van een gehandicapt zusje. Hierdoor werd ik er op een jonge leeftijd al mee geconfronteerd, maar toen was ik er niet mee bezig dat ik een mantelzorger ben. Pas als nu ik ouder word denk ik aan vroeger. Bijvoorbeeld; aan de tijd van het buitenspelen en hoe vaak mijn zusje en ik weer naar binnen gingen of met de skelter op pad gingen, omdat de buurtkinderen verstoppertje of tikkertje gingen doen en mijn zusje hier niet aan mee kon doen. Als ze niet mee kon doen, zocht ik iets anders om te doen. Pas later zie je dan in dat je al jong mantelzorger bent.

Wat betekent het voor jou om jonge mantelzorger te zijn?
Wat het voor mij betekent, is vooral veel liefde en zorg. Ik kan mijn zusje niet weg denken uit mijn leven. Het is niet altijd makkelijk geweest, als kind had ik soms vragen en onzekerheden. Maar ook maakte ik dingen mee die je “normaal” gesproken niet mee zou maken. Zo hebben wij vanuit het ziekenhuis en compleet verzorgde dag weg gehad en mochten we mee rijden met een Porsche op het circuit van Zandvoort. Maar er zijn ook tijden dat je een week lang elke middag bij de buurvrouw eet en s ’avonds eet je in het ziekenhuis, omdat mijn zusje weer geopereerd werd. Als je nog jong bent sta je er niet bij stil dat je altijd mantelzorger blijft en ik zou niet anders willen. Ik wil dat mijn zusje altijd op mij terug kan vallen, dit word niet altijd begrepen door je omgeving en dat maakt het soms lastig.

Hoe combineer jij het zijn van een jonge mantelzorger met je dagelijks leven?
Mijn zusje is inmiddels heel zelfstandig, haar verzorging doet ze voornamelijk zelf. Dit houdt in dat de dagelijkse zorg een stuk minder is dan toen ze een klein meisje was. Toch houdt het je wel dagelijks bezig. Vooral ook omdat mijn zusje nog thuis woont en mijn ouders ook een dagje ouder worden. Wat mij dan bezighoudt, is hoe gaat het in de toekomst. Wat gebeurt er als er iets met mijn ouders gebeurd, wanneer zal er eindelijk een plek voor haar zijn bij het begeleid wonen en draag ik het GEN bij van haar handicap? Dit zijn een hoop vragen waar ik binnenkort antwoord op ga krijgen. Ik ben namelijk bezig met het mentor- en curatorschap van mijn zusje, zodat ik geen vragen meer over de toekomst hoef te hebben en het zelf in handen heb.

Wat heeft jou geholpen als jonge mantelzorger?
Wat ik in de jaren hebt gemerkt, is dat begrip mij helpt. Lotgenoten die in een zelfde situatie zitten begrijpen wat je doormaakt. Dat je jezelf vaak opzij zet voor de zorg van je zusje. Dat je altijd het beste voor haar wilt en dat je overal waar je komt of heen gaat rekening met haar houdt, bijvoorbeeld of het bereikbaar is met de rolstoel.

Heb je na het lezen van dit interview vragen of wil je er over praten? Dat kan!
Neem contact op met het jongerenwerk via info@jongmolenlanden.nl of bel/app met jongerenwerker Marloes: 0643443472.

Ook kun je contact opnemen met het steunpunt Mantelzorg https://www.welzijnmolenlanden.nl/steunpunt-mantelzorgpunt-molenlanden/ door te mailen naar: info@welzijnmolenlanden.nl of te bellen naar 085-0066089